Ang Mga Universal na Tagapagsalin ay Makakaapekto sa Kasarian at Malaking Pag-uusapan

Bagaman hindi namin maaaring magkaroon ng mga tagasalin sa buong mundo bilang walang pinagtahian tulad ng Fish Babel ni Douglas Adams o Kurt Vonnegut ng Gokubi, ginagawa namin ang Google na isalin at ang bagong imbensyon, isang handheld translator na partikular na ibinebenta sa mga cross-cultural lotharios. Magluluto laro sa maliit na maliit wearable at, ang advertising ay naniniwala ka na, ikaw ay malapit na kissing magagandang Hapon kababaihan. Nakaka nakakagulat na ang isang teknolohiya na matagal na ginagamit sa karagdagang mga plano sa fiction sa agham at pagnilay-nilay sa pagtatapos ng mga hadlang sa societal ay magiging sexualized mismo sa labas ng gate? Hindi talaga. Ang sex ay ang punto ng sibat pagdating sa pakikipag-ugnayan sa kultura, at ang mga pangkalahatang tagasalin ay nagbukas ng bagong romantikong hangganan.

Tiyak, ang isang tool na ipaalam sa amin walang putol na maunawaan ang anumang wika ay magiging kapaki-pakinabang na kapaki-pakinabang sa pulitika o ang pagsulong ng agham - ngunit ito ay halos tiyak na makakuha kami inilatag pati na rin, na nagpapahintulot sa lahat na habulin ang kanilang sariling bersyon ng "exotic." isang bagay at relasyon ay isa pa. Ang ili at ang mga inapo nito ay nagbibigay ng mga parirala at salita, ngunit hindi sila nagbibigay ng mga mapa ng daan sa mga kultura. Sa katunayan, maaari nilang mapadali ang miscommunication sa pamamagitan ng pagpapahintulot sa mga gumagamit na mabagal na maipon ang mga hindi pagkakaunawaan. Pagsasalin, pagkatapos ng lahat, ay hindi nagbibigay sa amin ng ganap na nauunawaan - kahit na wika ay hindi iyon.

Ang mga limitasyon ay kapansin-pansin.

"Sa palagay ko may magandang pagkakataon na makagawa ka ng makina na may kakayahang i-clear ang mga pagsasalin kung ang lahat ng impormasyon sa mga pangungusap ay tinatawag na 'katotohanan na kondisyonal na impormasyon,'" sinabi ng propesor ng lengguwahe ng Swarthmore College na si Donna Jo Napoli Kabaligtaran. "Kung ano ang sasabihin mo ay magiging mali o totoo - tulad ng 'Mayroon akong isang cat.' Buweno, mayroon kang isa o hindi."

Sa kasamaang palad, mahirap-verging-on-imposible upang maiwasan ang hindi maliwanag. Ang tono ay nagbibigay sa amin ng konteksto, ngunit maliban kung ang aming translating machine ay nagbibigay-daan sa slip sa pamamagitan ng, maraming ay mawawala sa pagsasalin. Maaari mong sabihin, halimbawa, "Gusto ko lamang na makipag-usap kay Bob" at nangangahulugan na si Bob lamang ang nais mong kausapin o ang chat ay ang tanging kailangan mo sa kanya. Sinuman ang gumagamit ng isang pangkalahatang tagasalin ay kailangang mabilang sa konteksto ng pag-unawa sa makina. Ang isang salita tulad ng Dutch "gezellig," na nangangahulugang "intimately comfortable" o "friendly" ay nagbibigay ng isang halimbawa ng isang pitfall. Ang tunay na pangkalahatang tagasalin ay kailangang magkaroon ng sapat na pang-unawa sa mga sitwasyong panlipunan upang malaman ang isang katulad na salita. Pagkatapos ay may lexical ambiguity - kapag ang mga salita ay hindi saklaw ng isang pagsasalin, tulad ng "bark" sa Ingles at "cita" sa Espanyol.

Ang isa sa mga tool na ginagamit ng mga tao upang makalikom ng kalabuan ay isang metapisiko na wika. Analogies at metaphors ay isang pare-pareho sa komunikasyon ng tao. "Sa pamamagitan ng kanilang kakayahang isama ang mga haka-haka na ideya sa iba't ibang kultura, ang mga metapora ay kumakalat sa halos lahat ng ating buhay," ang isinulat ni Fion Ho Yan Lau, isang mananaliksik sa University of Hong Kong. "Ang pag-unawa at pagpapakahulugan ng metaphors ay nakasalalay din sa unang wika at kultura ng isa, bukod pa sa transparency ng metaphors."

Iyon ang dahilan kung bakit ito ay nakakalito upang isalin ang mga metaphors: Ang mga ito ay kaya kultura load sila ay madalas na walang kahulugan sa iba pang mga wika. Halimbawa, ang ilang metapora sa Ingles at Tsino ay nagbahagi ng pangkalahatang konsepto; tulad ng katotohanan ang parehong mga wika kumonekta galit na may init. Subalit ang isang tagapagsalita ng Ingles ay malamang na matugunan ang pagpapahayag ng Tsino na "bear mo!" Na may pagkalito - habang ang mga nagsasalita ng Ingles ay kadalasang nag-uugnay ng isang oso na may kabangisan o kadalasan, ang implikasyon sa Tsino ay ang isang tao ay kumikilos tulad ng isang ungol. Ang mga bear ay hindi mga anyo ng kahangalan para sa mundo na nagsasalita ng Ingles upang ang masamang pag-iinsulto na ito ay maaaring maging mas kakaiba, komplimentaryong, o sekswal na progresibo.

Kahit na ano, ang akusado na oso ay malito.

Ang mga wika ay nagbibigay ng mga indibidwal na isang mahalagang kasangkapan para sa kahulugan ng sarili. Sila rin ay isa sa mga pangunahing paraan ng mga tao na bumuo ng kanilang panlipunang pagkakakilanlan. Natuklasan ng mga mananaliksik na ang pagbabahagi ng isang wika ay nagiging sanhi ng mga tao na makilala ang isa't isa kaysa sa pagbabahagi ng kultural na background. Sa journal Wika at Social Psychology, ang mga sociologist mula sa Arizona State ay nag-aangkin na ito ay isang kapalit na relasyon - ang mga wika ay nakakaimpluwensya sa pagbubuo ng pagkakakilanlan ng etniko, ngunit ang impluwensya ng etniko ay nakakaimpluwensya rin kung paano ginagamit ang mga wika.

Kapag nagsasalita tayo ay hindi lamang tayo nagre-relay ng impormasyon; ang aming mga salita ay puno ng aming mga kultural na karanasan. At iba't ibang mga salita sa iba't ibang mga wika ay nai-load naiiba, kahit na kung sila ay nagmumula sa parehong tao. Sa isang pag-aaral sa 1987 ng mga imigrante sa United Kingdom, napag-alaman nila na ang mga imigrante na pinili upang punuin ang isang palatanungan sa Ingles ay nag-ulat ng iba't ibang halaga kaysa sa mga imigrante na nagpasyang sumagot sa kanilang katutubong wika. Nakita ng isang hiwalay na pag-aaral ng Israelis na naninirahan sa Australya na noong sila ay nagsimulang kilalanin ang Australia bilang kanilang tahanan, sinimulan nilang pabor sa Ingles sa Hebreo. Ang wikang intrinsically nakatali sa kung paano nila nakilala sa pambansang kultura.

Ang mabuting balita ay na habang ang wika ay nagsasabi sa ating mundo, hindi ito hugis, ibig sabihin bukod sa mga hiccups na may mga pagsasalin, walang mga pangunahing hadlang na pinapanatili sa atin mula sa pag-unawa sa isa't isa. Habang ang Sapir-Whorf na teorya ay nawawalan ng pabor sa mga lingguwista, ang isang likas na bersyon nito ay may katuturan: Ang wika ay nakakaapekto sa ilang aspeto ng aming pag-iisip na nagbibigay-malay. Hindi nito natutukoy o nag-aayos ng aming mga saloobin, ngunit tinutukoy nito ang aming kakayahang gamitin ang mga salitang iyon upang makaapekto sa mga nakapaligid sa atin.

"Kung minsan, ang wika ay nagpapakita ng mga paraan na kumonekta tayo sa mga bagay sa mundo sa pamamagitan ng iba't ibang leksikal na mga bagay na ginagamit natin, ngunit hindi nito natutukoy ang istraktura ng ating mundo," sabi ni Napoli. "Ang ating mundo ay nagpapataw lamang sa wika sa pinaka-halata ng mga paraan - tulad ng kung mayroong isang hierarchy ng katayuan sa isang komunidad, posible na ang wika ay sumasalamin sa hierarchy na ito sa mga endings ng pandiwa. Ngunit ang wika ay hindi nagiging sanhi ng hierarchy na ito, tulad ng nagpapahiwatig ng Sapir-Whorf na teorya."

Iyon ay sinabi, ang unibersal na pagsasalin ay hindi antas ng pre-umiiral na mga social hierarchies o nagbibigay ng kinakailangang konteksto para sa lipunan ng kargamento ng karahasan. Maaari bang payagan ng isang pangkalahatang tagasalin sa amin na makipag-usap sa isa't isa at makatao ang ating sarili? Talagang. Ang hindi magagawa nito ay isalin ang napakalaking dami ng karanasan sa kultura na may wika. Ang isang universal translator ay maaaring ang panghuli wingman, ngunit ito ay hindi isang pasaporte sa cross-kultural na pag-unawa o pag-ibig. Ang mga paraan na hindi namin nauunawaan ang isa't isa ay mas malalim kaysa iyon. Hindi nila maaabot ang isang gadget na naka-enable ang boses.

Isang interface ng utak-sa-utak? Well, iyan ay ibang bagay.