Ang 'Nakakatakot na Mga Kwento na Sasabihin sa Madilim' Turuan ang mga Bata na Matakot sa mga Libro? Hindi eksakto.

"Sa lahat ng aking mga libro kung ano ang ginagawa ko talaga ay ang pagtatanghal ng pang-adultong materyal sa paraang maunawaan ng mga bata. Ang mga bata ay napaka sopistikado sa mga araw na ito ay gumagana para sa kanila… Ang nakakaaliw sa akin ay ang nakakatakot na materyal, naisip mo na ang mga ito ay papatayin. Ngunit hindi sila. Naka-refresh ang mga ito. "- Alvin Schwartz, 1988

Para sa mga dekada ngayon, ang New Jersey journalist, may-akda, at kathang-isip na obsessive na trilohiya ni Alvin Schwartz Mga Nakakatakot na Kwento na Sasabihin sa Madilim, na plano ni Guillermo del Toro na umangkop sa isang pelikula, ay natatakot at nag-intindi sa mga elementarya at middle school na may edad na mga bata sa lahat ng dako. Yaong sa atin na lumaki sa '80s at' 90s ay malinaw na maalala ang paghihiwalay sa mga libro sa gitna ng mga stack ng aming lokal na aklatan - ibig sabihin, kung pinapayagan nila ang mga aklat sa stock. Ang tatlong volume sa serye ni Schwartz - kasama ang kanilang mga decomposing ghouls, serial killers, severed limbs, at haunted landscapes - ay kabilang sa mga pinaka-malawak na ipinagbawal na mga libro sa lahat ng oras. Ang serye ay niraranggo bilang isa sa listahan ng mga Amerikanong Literary Society sa pinakamaraming "madalas na hinamon na mga libro" sa bansa mula 1990 hanggang 1999, at # 7 sa '00s.

Ok kung paano ay Nakakatakot Kuwento sa Sabihin sa Dark isang bata ng libro pic.twitter.com/M4QamK4cj6

- Spooky keke (@whereskayleigh) Setyembre 19, 2015

Ang malakas na epekto ng mga volume na ito, sa kanilang mga unang edisyon, ay hindi bababa sa mas maraming dahil sa parang multo, mga larawang guhit na ginamit ng Minnesota artist na si Stephen Gammell bilang paksa ni Schwartz. Ang memorya ng nakakatakot na mga numero ni Gammell - mula sa babae na may nest ang spider sa kanyang mukha mula sa "The Red Spot," sa madugong ulo ng "Me Tie Dough-Ty Walker," sa braso sa "Wonderful Sausage" na kumakain ng sarili - ay napapawi sa sinuman na kahit na kahit na glanced sa pamamagitan ng mga libro.

Kahit na ipinagtanggol ng Random House ang mga orihinal na edisyon para sa mga taon, muling inilathala nila Nakakatakot na Kwento sa ika-30 anibersaryo ng unang dami noong 2011 na may mga bagong, toned-down na mga guhit mula sa Brett Helquist, sa dismay ng mga kamakailang mga magulang na dating tagahanga (tingnan lamang ang mga review sa Amazon).

Ito ang mga klasikong edisyon ng mga aklat na Schwartz kung saan Nakakatakot na Kwento: Isang Dokumentaryo nakatutok. Ang proyektong ito - na kasalukuyang nasa produksyon - ay pinangunahan ng producer, director, at tagapagsalaysay na si Cody Meirick, isang propesyonal at unang-panahon na dokumentaryo ng pag-unlad at edukasyon ng mga bata sa Chicago, na naniniwala na ang mga aklat ni Schwartz ay isang case study para sa ay malusog at progresibong pampasigla para sa batang mambabasa. Ang proyekto ni Meirick ay tinulungan ng kampanya sa pagpopondo ng karamihan ng tao noong nakaraang taon. Bagaman hindi nakuha ni Meirick ang kanyang ninanais na layunin, siya ay soldiering sa sa produksyon, at ay naglalayong para sa isang 2016 release.

Narito ang sinabi ni Meirick tungkol sa kanyang magagandang proyekto.

Ang larawang ito mula sa mga nakakatakot na kuwento upang sabihin sa DARK ay magbibigay sa akin ng mga bangungot bilang isang bata. Ugh. pic.twitter.com/hmG6YLYquU

- Mat Bradley-Tschirgi (@MatWBT) Oktubre 10, 2015

Ano ang nagawa mong isaalang-alang ang mga aklat ni Schwartz bilang isang paksa para sa isang dokumentaryo?

Nagtakda ako ng isang dokumentaryo tungkol sa kahalagahan ng mga bata ng mga bata at mga bata sa karunungang bumasa't sumulat. Sa isip, kailangan mo ng entry point. Lumaki ako sa mga aklat na ito tulad ng maraming iba pang mga tao. Nang nakita ko na ito ay isang napaka-tanyag na libro na nakakuha ng maraming mga bata na nagbabasa at interesado sa sining - kasama ang katunayan na ito ay isa sa mga pinaka-pinagbawalang mga libro ng huling 30 taon - ito tila tulad ng perpektong kuwento, at ang perpektong pamagat upang pindutin sa bahay ang ideya na kung ano ang mga libro mga bata basahin ang bagay na mahalaga. Ang mga libro ay tumutulong sa hugis ng mga bata sa kung ano ang naging mga ito. Sa kasong ito, nakuha nila ang mga ito na interesado sa mga alamat at sa sining na natural appealed sa kanila. Hindi sila lumaki upang maging mamamatay o mamamatay ng mga tao at ilagay ang mga ito sa mga hamburger. Lumaki sila bilang mga artista, musikero, istoryador, at manunulat.

Ang isang bagay na nakikita ko ay kaakit-akit sa mga aklat na ito bilang isang mas matandang tao - binabago ko lamang ang aking orihinal na mga kopya sa unang pagkakataon sa maraming taon - ang elementong alamat, at ang detalye kung saan binanggit ni Schwartz ang kanyang mga pinagkukunan sa indeks. Marami siyang pinag-uusapan tungkol sa panrehiyong mga pinagmulan; halimbawa, "Ang Big Toe" ang karamihan sa Southern United States. Nakipagtulungan ka ba sa alamat, o nakipag-usap sa mga folklorist, magkano habang ginagawa ang pelikulang ito?

Nakainterbyu kami ng mga folklorist, at plano namin sa higit na pakikipanayam. Ang paggawa ng mga koneksyon sa mahabang kasaysayan ng mga nakakatakot na alamat ay talagang mahalaga. Sa palagay ko ay nagbabayad ito sa mga aklat sa pamamagitan ng paglalagay sa mga ito sa konteksto. Isaalang-alang ko ang mga aklat na ito upang maging uri ng Grimm's Fairy Tale sa ating panahon. Sa pamamagitan ng pag-highlight sa katotohanan na ang mga kwento na ito ay bahagi ng ating kultura ay tunay na nagmamay-ari ng katotohanan na sila ay mahalaga at hindi dapat ma-censored. Masaya din ako na masisiyahan na gawin ang mga koneksyon at makakuha ng backstory sa ilan sa mga Tale na namin ang lahat ng lumago up sa.

Ano ang pinaka-kagiliw-giliw na balita tungkol sa impormasyon na natutunan mo sa paggawa ng dokumentaryo?

Sa ngayon, nagkaroon ng ilang mga. Hindi ko alam kung gusto kong bigyan ang pinakamalaking, at inaasahan ko na magkakaroon pa ng higit na darating. Subalit ang isa na nakakaisip ay alluded sa trailer: Alvin Schwartz talagang minamahal ang katotohanan na ang kanyang mga libro ay pinagbawalan. Ang pansin sa pag-censorship sa loob ng mga paaralan at mga aklatan ay nagsisimula pa lamang sa pagbuo ng oras sa paglipas nito noong mga unang taon ng 1990s. Ang American Library Association ay tunay na nagsimula sa pagsubaybay at paggawa ng mga listahan sa kalagitnaan ng dekada 1980, na kung kailan ang kanyang mga aklat ay nagsimulang mag-alis. Ngunit iniibig ito ni Alvin at naisip ito ay mahusay na publisidad. Iyon ang dahilan kung bakit natutuwa akong gamitin ang kanyang libro bilang isang mahusay na halimbawa ng kung ano ang censorship tumatagal ang layo mula sa mga bata.

Mayroon bang kuwento o pares ng mga kuwento na itinuro mo bilang mga na binabanggit ng karamihan sa mga tao kapag pinag-uusapan ang mga aklat?

Talagang masaya ako sa katotohanan na walang isa o dalawa na agad na iniisip ng mga tao. Nagulat ako. Ang mga taong lumaki sa mga aklat ay nagpalagay na ang paborito ng lahat ay ang isang ito o ang isa, ngunit sa pagitan ng mga kuwento at mga ilustrasyon, nalaman ko na mayroong kahit isang dosenang na na-cemented sa mga isip ng mga tao sa mga nakaraang taon. Kakaiba, ang isa sa mga pinaka-kilalang mga hindi teknikal sa Nakakatakot na Kwento libro. Ito ang kuwento ng laso Sa isang Dark Dark Room, isa pang koleksiyon ng Alvin Schwartz, na kinikilala ni Barbara Schwartz (asawa ni Alvin) sa ika-apat na aklat. Ito ay sinadya para sa mas batang mga mambabasa. Ngunit ang isang iyon ay may sapat na pop up.

"Harold," "Wonderful Sausage," "Ang Babysitter," "The Big Toe," "High Beams," "The Hearse Song," "New Pet's Sam," "The Haunted House" at maraming materyal na gagana.

Nakipag-usap ka ba kay Stephen Gammell, at sa iba pang kasangkot sa produksyon ng mga orihinal na libro?

Ininterbyu namin sina Barbara Schwartz, Betsy Johnson, at Daniel Schwartz (asawa, anak na babae, at apo ng may-akda), at magplano sa pakikipanayam sa mas maraming miyembro ng pamilya. Naglinya kami ng pakikipanayam kay Dr. Gary Alan Fine, na isang kilalang folklorist at scholar, na nakipag-usap kay Alvin lahat ng maraming taon na ang nakararaan, at binanggit nang kitang-kita sa pinagmumulan ng materyal sa ikatlong aklat. Gusto naming pakikipanayam ang mga editor ng mga libro, bagaman marami sa kanila ay hindi na nakapaligid. Palaging mahalaga na makuha ang kuwento sa loob ng mga aklat na ito at ang kanilang kasaysayan hangga't maaari.

Tulad ng para kay Stephen Gammell, siya ay tinanggihan na kapanayamin, at tila hindi pa kapanayamin. Inilathala niya ang kanyang sariling libro noong 2011 at lumilitaw na hindi siya gumawa ng isang solong pakikipanayam para sa na - isang napaka-maikling video ng kanyang kamay na nagpapakita ng isa sa mga character mula sa aklat. Siya ang unang tao na naabot ko at ang paanyaya ay mananatili roon.

Ang mga lifelong tagahanga ng libro sa aking pangkalahatang pangkat ng edad na sinalita ko upang magtaka kung paano sila nanggagaling, eksakto - ang pagpili lamang na ilagay ang mga kakaibang mga guhit na ito sa teksto. Mayroon bang inaasahan ng isang backlash? Maaari mo bang ibuhos ang ilang mga ilaw sa na?

Si Alvin Schwartz ay may pangwakas na sabihin sa kung sino ang nagpakita ng kanyang mga libro. Si Stephen Gammell ay isang iginagalang at nagwagi ng ilustrator sa oras na ang mga libro ay binuo, kaya siya ay isang likas na pagpipilian - dinala ng publisher si Gammell upang ilarawan ang mga aklat. Kaya lumilitaw ito sa isang paraan na karaniwang kapag ang mga bata ng mga libro ay magkasama sa pamamagitan ng isang publisher. Gustung-gusto ni Alvin ang mga guhit, ngunit lumitaw din ang ginawa ng mga mamamahayag. At sila ay nabenta nang mahusay. Ang kontrobersiya ay tila lamang idagdag sa katanyagan. Tila hindi nagmamalasakit ang sinuman sa panahong iyon. Dapat mong tandaan na marami sa mga ito ay hindi pick up hanggang sa 1990s matapos Alvin ay lumipas ang layo.

Sa anong yugto ikaw ay nasa produksyon ng dokumentaryo?

Halos tapos na kami, kaya marami pa ang dapat gawin. Ang bahagi ng dahilan sa pagpapalabas ng trailer ngayon ay ang pagtaas ng suporta, pahintulutan kaming ipakita na may interes sa dokumentaryo na ito, at upang maitataas namin ang natitirang pondo upang tapusin ang bagay na ito.

Mayroon ka bang isang window para sa pagpapalabas sa isip?

Ang bawat hakbang ay nakakakuha sa amin ng karagdagang, ngunit sa puntong ito, hindi ko maaaring ipahayag ang isang tiyak na oras. Maaari kong ituro sa iyo ang isang bilang ng mga katulad na dokumentaryo na nag-asawa ng ilang taon ngunit sa huli nila nakumpleto ang bagay at ito ay magagamit na ngayon. Ako ay makatotohanang tungkol sa proseso, ngunit din napaka nakatuon. Sinabi ni Barbara Schwartz na inaasahan niyang nakuha namin ito sa pamamagitan ng kanyang ika-90 kaarawan. Ako, Naghahanap ako ng 2016 bilang ika-35 na anibersaryo, kaya magiging maayos na tapusin ito noon.